حضرت فاطمه‌ی زهرا سلام‌الله‌علیها درخشنده‌ترین بانوی اسلام هستند که هر چه انسان از مقام بالای ایشان بخواهد بگوید کمتر از حد عالی آن بانوی بزرگ است لذا بیان و کلام پیغمبر از همه‌ی تعبیرات درباره‌ی دختر گرامی‌شان رساتر است. به مناسبت ایام شهادت صدیقه‌ی کبرا، بخش فقه و معارف پایگاه اطلاع‌رسانی  KHAMENEI.IR گزیده‌ای از بیانات حضرت آیت‌الله خامنه‌ای مدظله العالی درباره ارتباط پیامبر صلّی‌الله‌علیه‌وآله و حضرت فاطمه سلام‌الله‌علیها را منتشر می‌کند.
 
 کسی که پیامبر صلّی‌الله‌علیه‌وآله به احترامش بلند می‌شد
من حقیقتاً، نه به عنوان تعارف، نه به عنوان یک حرفِ هزاران بار تکرار شده، واقعاً قاصرم؛ زبان قاصر است، دل قاصر است، ذهن قاصر است که بخواهد از این مقام بلند تعریف و تجلیل کند؛ این موجود انسانی، این دختر جوان، این‌همه فضیلت، این‌همه درخشندگی، این‌همه کبریا و عظمت؛ که کسی مثل پیغمبر وقتی فاطمه‌ی زهرا بر او وارد میشد، قام الیها؛ نه فقط بلند میشد، بلکه بلند میشد و به سمت او میرفت. یک وقت یکی وارد اتاق میشود، شما به احترامش بلند میشوید؛ یک وقت کسی وارد اتاق میشود، شما با اشتیاق به طرفش میروید. اینها مگر شوخی است؟ این بحثِ پدر - فرزندی نیست. پیغمبر خدا اینجور از فاطمه‌ی زهرا تجلیل میکند؛ رضای او را رضای خود، رضای خود را رضای خدا؛ سخط او را سخط خود، سخط خود را سخط خدا اعلام میکند؛ اینها مقامات فاطمه‌ی زهرا است.
بیانات در دیدار جمعی از مداحان سراسر کشور ۱۳۹۱/۰۲/۲۳
 
 پیامبر صلّی‌الله‌علیه‌وآله می‌فرمود: «پدرش به فدای او باد»
این‌که از قول پیغمبر اکرم نقل شده است که: «فداها ابوها»(۱) خودش یک نشانه است. این‌که در روایت دارد که وقتی فاطمه‌ی زهرا سلام‌اللَّه‌علیها وارد خانه‌ی پیغمبر می‌شد، یا آن‌جایی که پیغمبر نشسته بودند وارد می‌شد، «قام الیها» - حضرت پیش پای او بلند می‌شد؛ به طرف او می‌رفت – این یک نشانه است؛ اینها عظمت است. این‌که همه‌ی دنیای اسلام از آن روز تا امروز - شیعه و سنی فرقی ندارد - این بانوی بزرگوار را با چشم عظمت و جلالت نگاه می‌کنند، این هم خودش یکی از آن نشانه‌ها و علامتهاست. امکان ندارد که همه‌ی عقلا، علما و متفکران با نحله‌ها و عقاید مختلف در همه‌ی تاریخ یک امت و ملت، بر مدح و ستایش یک مرکز متفق‌القول باشند. این نیست مگر عظمت توصیف‌ناپذیر آن مرکز؛ این خودش یک علامت است.
بیانات‌ در دیدار جمعی از مداحان ۱۳۸۳/۰۵/۱۷
 
 اولین ملاقات پیامبر صلّی‌الله‌علیه‌وآله هنگام بازگشت از سفرها
احترام شگفت‌انگیز پیغمبر صلّی‌الله‌علیه‌وآله به این بانوى جوان که دختر خود او است، نشاندهنده‌ی عمق عظمت شخصیّت این بزرگوار است. در روایات آمده است که پیامبر اسلام صلّی‌الله‌علیه‌وآله در هر سفرى که میخواستند بروند، اوّل از حضرت فاطمه سلام‌الله علیها وداع میکردند و بعد از برگشتن از سفر با اوّلین کسى که دیدار میکردند با حضرت فاطمه سلام‌الله علیها بود. رسول خدا صلّی‌الله‌علیه‌وآله براى دختر خود که بانوى جوانى بود احترام خاصّی قائل بود که در نظر بینندگان یک امر فوق‌العاده‌اى تلقّى میشد.
خطبه‌‌های نماز جمعه‌ی تهران  ۱۳۶۴/۱۱/۴
 
 پیامبر صلّی‌الله‌علیه‌وآله می‌فرمود من را «پدر» خطاب کن، نه «رسول الله»
وقتى این آیه‌ى شریفه‌ى «یا ایها الذین آمنوا لا تَجْعَلُوا دُعاءَ الرَّسُولِ بَیْنَکُمْ کَدُعاءِ بَعْضِکُمْ بَعْضاً»(۲) نازل شد، که معنایش این است که اى مسلمانها پیغمبر را که صدا میزنید مثل صدا زدن افراد معمولى صدا نزنید، همدیگر را صدا میزنید مثلاً احمد، تقى، حسن، به پیغمبر اینجورى حرف نزنید، بگویید یا رسول‌الله؛ عنوان پیغمبر و رسالت الهى را ذکر کنید. که از آنجا مسلمانها موظّف شدند گاهى میگفتند یا اباالقاسم، گاهى میگفتند یا محمّد، اسمها و کنیه‌هاى حضرت را می‌آوردند. از آن به بعد موظّف شدند که بگویند یا رسول الله. پیغمبر وقتى که این آیه نازل شد و خواندند و مسلمانها توى مسجد شنیدند، بعد آمدند مثلاً منزل، حضرت زهرا آمدند گفتند که یا رسول‌الله سلام علیکم، پیغمبر اکرم [ایشان را] در آغوش گرفتند گفتند این مال تو نیست، تو به من بگو اى پدر، این دل من را آرام میکند، این به من لذّت میدهد؛ این محبوبیّت فاطمه‌ى زهرا سلام‌الله علیها است پیش پیغمبر.
دیدار گروهى از بانوان کشور ۱۳۶۳/۱۲/۲۱