امام رضا(ع) در نامه‌ای به حضرت عبدالعظیم(ع) ضمن اینکه از وی می‌خواهد سلام گرم ایشان را به دوستدارانشان برساند، پیامی کوتاه اما مهم، خطاب به دوست‌داران خود مطرح و از بروز جدال و درگیری بین شیعیان خود ابراز نگرانی می‌کنند.

برای آشنا شدن با دل‌نگرانی‌‌های امام رضا(ع) نسبت به شیعیان خود و دریافت سلام گرم ایشان متن نامه امام رضا(ع) را بخوانید:

 

متن حدیث:

بسم الله الرحمن الرحیم
یا عبدالعظیم!
أبلغْ عنّی أولیائی السلامَ وقل لهم: أن لا یجعلوا للشیطان على أنفسهم سبیلاً، ومُرْهم بالصدق فی الحدیث وأداء الأمانة، ومُرْهم بالسکوت وترک الجدال فیما لا یَعْنیهم، وإقبالِ بعضهم على بعض والمُزاوَرة، فإنّ ذلک قربة إلیّ. ولا یشغلوا أنفسهم بتمزیق بعضهم بعضاً، فإنّی آلیتُ على نفسی أنّه مَن فعل ذلک وأسخط ولیّاً من أولیائی دعوتُ الله لِیعذّبه فی الدنیا أشدّ العذاب، وکان فی الآخرة من الخاسرین. وعرِّفْهم أنّ الله قد غفر لمحسنهم، وتجاوز عن مسیئهم، إلاّ مَن أشرک به أو آذى ولیّاً من أولیائی أو أضمر له سوءً، فإنّ الله لا یغفر له حتّى یرجع عنه، فإنْ رجع وإلاّ نُزع رُوح الإیمان عن قلبه، وخرج عن ولایتی، ولم یکن له نصیب فی ولایتنا، وأعوذ بالله من ذلک1.

منبع:1-« اختصاص، شیخ مفید، صفحه 241 ».

«بنام خداوند بخشنده بخشایشگر

ای عبدالعظیم! سلام گرم مرا به دوستدارانم برسان

و به آنان بگو:

در دل‌های خویش برای شیطان راهی نگشایند و

آنان را به راستگویی در گفتار و

ادای امانت و

سکوت پرمعنا و

ترک درگیری و جدال در کارهای بیهوده و بی‌فایده فراخوان و

به صله رحم و رفت و آمد با یکدیگر و رابطه گرم و دوستانه با هم دعوت کن، چرا که این کار باعث تقرب به خدا و من و دیگر اولیا اوست.

دوستان ما نباید فرصت‌های گران بهای زندگی و وقت ارزشمند خود را به دشمنی با یکدیگر تلف کنند.

من با خود عهد کرده‌ام که هر کس مرتکب اینگونه امور شود

یا به یکی از دوستانم و رهروانم خشم کند و به او آسیب رساند

از خدا بخواهم که او را به سخت‌ترین کیفر دنیوی مجازات کند و

در آخرت نیز اینگونه افراد از زیانکاران خواهند بود.

به دوستان ما توجه ده که خدا نیکوکرداران آنان را مورد بخشایش خویش قرار داده و

بدکاران آنان را

جز آنهایی که بدو شرک ورزند و

یا یکی از دوستان ما را برنجانند و

یا در دل نسبت به آنان کینه بپرورند،

همه را مورد عفو قرار خواهد داد

اما

از آن سه گروه نخواهد گذشت و

آنان را مورد بخشایش خویش قرار نخواهد داد

جز اینکه از نیت خود بازگردند

و اگر از این اندیشه و عمل زشت خویش بازگردند، مورد آمرزش خواهند بود

اما اگر همچنان باقی باشند

خداوند روح ایمان را برای همیشه از دل آنان خارج ساخته و

از ولایت ما نیز بیرون خواهد برد و

از دوستی ما اهل بیت(ع) نیز بی‌بهره خواهند بود

 

و من از این لغزش‌ها به خدا پناه می‌برم».

 

برگرفته از خبرگزاری رضوی